Ik ben kindercoach!
Bijgewerkt op: 6 feb. 2020
Het moment waarop ik besloot "Ik word kindercoach" staat in mijn geheugen gebrand. Mijn zoontje Hector was een maand oud, ik hield hem in mijn armen in zijn kamertje. Terwijl ik hem troostte, keek ik in zijn mooie kleine onschuldige gezichtje en dacht:
Er moet iets veranderen.
Ik moet nu voor mijn eigen geluk kiezen en niet meer de dromen van een ander leven. Hoe mooi die dromen ook zijn, het zijn niet de mijne en eigenlijk ben hartstikke ongelukkig. Hoe kan ik jullie (mijn kinderen) gelukkig maken als ik dat niet ben?
Op dat moment wist ik niet eens van het bestaan van kindercoaches af, maar ik pakte mijn telefoon en ging wel googlen op de term kindercoach. Gewoon uit nieuwsgierigheid of dit een ding was. Ik kwam eigenlijk gelijk uit bij de Magie van Kindercoaching en zag dat ze nog één plekje - op de versnelde opleiding - in Utrecht - op zaterdag overhadden! Alsof het zo moest zijn! Ik heb me zonder twijfel gelijk aangemeld en een paar weken later begon mijn eerste opleidingsdag.
Die dag veranderde letterlijk mijn leven. Er was geen weg meer terug en ik ben zo blij en dankbaar dat mijn avontuur zich op deze manier verder ontvouwt. Ik heb mijn roeping gevonden, elke dag is een cadeautje!
